Geland

Ik kon het vrijdag niet meer geloven dat we er nog in zouden kunnen. Want alle geruststelling ten spijt is ons nieuwe huis nog niet klaar. In elk kamer moet er nog wel iets gebeuren, waardoor we het nog niet echt kunnen inrichten. Terwijl ik eigenlijk druk moest inpakken, liep ik rond in de Lange Winkelhaakstraat om allerlei knopen door te hakken. Gelukkig is Garrie heel daadkrachtig druk geweest met kasten uit elkaar halen enzo. Want anders hadden we het niet gehaald.

Na een marathondag, afgelopen zaterdag zijn we dan toch verhuisd naar de Lange Winkelhaakstraat. Ik was om kwart voor zeven uit bed en lag er om half drie 's nachts in. Om half negen stap ik binnen in het lege pand en krijg ik druppels op mijn kop. Ergens onder het nagelnieuwe bad vandaan lekt het! Meteen de aannemer gebeld en de verkoper van het huis, maar we moesten door. Maandag als ik in Den Haag aan het werk ben, komen ze het oplossen... Ik ben benieuwd.

Om kwart over negen arriveerde de vrachtwagen met mijn inboedel uit Rumst. Die spullen hebben sinds de zomer in de opslag gezeten, keurig ingepakt en gelabeld voor de oorspronkelijke verhuizing naar de Gretrystraat. Dus daar klopte helemaal niks van. Alles was gelabeld voor een andere situatie. Ik moest bij de wagen staan en van elke doos of dinges roepen waar het wel heen moest. Veel zaken konden daarbij nog niet op hun plek, vanwege werk dat nog moet worden afgemaakt. Superinefficient allemaal. En een deel moest ook nog aan de ander kant van het blok zijn om in de garage te kunnen. Bijna niet te doen, door fout geparkeerd wagens. Ons nieuwe huis blijkt ook niet berekend op verhuizen. De ladderlift kon niet goed bij de ramen. Deze konden niet ver genoeg open. Enzovoort en zo verder. Dus dat ging van kwaad tot erger. Er zaten een paar fijne verhuizers bij die het geen reet kon schelen, zodat alles wel binnen kwam, maar gewoon huppetee de kamer en en bekijk het maar. Daarna moest Gerda's inboedel van de Harmoniestraat er ook nog bij. Precies te veel voor 1 rit. Dus dat kwam er letterlijk ook nog bij. Eindeloos zijn we zo bezig geweest. Mijn broer Paul kwam assisteren, maar ik was vrij snel het stuur kwijt en heb druk overal achteraan gehold, tot ik in bed ben getold. Maar ondanks de chaos waarin we moe wakker werden deze zondagochtend, is het toch wel erg fijn er te zijn.

Nu typ ik dit op de studentencomputer van het Skotel in Den Haag. Morgenochtend moet ik om 8 uur fris aantreden bij de tweede workshop over de Toekomst van de Krijgsmacht. Dus ben ik om zeven uur deze zondag op de trein gestapt samen met Janet. Zij was die ochtend helemaal uit Haarlem naar Antwerpen was getreind om ons te helpen schoonmaken in het oude huis. Dat was wel heel fijn. Nu lekker slapen.

Dinsdag gaat het circus verder. Dan zit ons nieuwe huis weer vol werkvolk die er een prachtig geheel van maken. Wens ons geluk!