Dankzij Wikileaks is de discussie over openbaarheid en transparantie versus vertrouwelijkheid en privacy weer actueel. Om het hardst wordt het eigen gelijk geclaimd als de zuivere en onbaatzuchtige waarheid of - als dat faalt - het overheersende algemene of staatsbelang. Ondertussen heeft iedereen boter op zijn hoofd. Dat bewees de Vlaming Geert Hoste in een van zijn zeldzame grapjes tijdens zijn laatste show: "De autobiografie van Assange is gelekt op Wikileaks." Assange ontvangt ruim 1 miljoen voor het exclusieve (=uitsluitende) publicatierecht van zijn boek. Blijkbaar heeft elke partij soms (eigen-)belang bij het afschermen van informatie en soms bij het delen ervan. Dat zie je ook bij de hackers die anoniem voor openbaarheid strijden. Daarmee zijn zij de spiegel van de overheid, die in alle openbaarheid "voor het algemeen belang" er geheime diensten op na houdt. Blijkbaar hebben zowel vertrouwelijkheid als openbaarheid hun eigen plaats en functie in het reilen en zeilen van de mensenwereld.
Wat of wie bepaalt dan de optimale plaats? Te veel geheimen lijken niet goed voor het geheel. Hoe zit dat met transparantie? Wanneer schaadt openbaarheid het algemeen belang? Andersom geformuleerd: wanneer zijn geheimen en vertrouwelijkheid wel zinvol? Behalve instinctieve schaamte voor allerlei zwakheden en imperfecties kan ik niet direct veel argumenten of voorbeelden verzinnen. En er zijn veel ontwikkelingen die je gaande dat proces niet zonder schade kunt storen, precies zoals bij een zwangerschap. Maar behalve deze twee aspecten is een systeem als geheel gebaat bij interne open informatieuitwisseling.
(Correct me if I am wrong!)
Als het bovenstaande betoog klopt, is resolute openheid van gegevens een gezond streven voor elk systeem. Dus gaat mijn aandacht naar de vraag: Over welk systeem of over welke systemen hebben we het? Wikileaks laat pijnlijk duidelijk zien dat staten machtssystemen zijn die elkaar stiekem bestrijden, terwijl ze geen openlijke vijanden zijn. Er is een stille strijd om de macht gaande. Ook 'The land of the free' is net zo vuil bezig als de staten die zij oproepen tot meer democratie. Ofwel de strijd om de macht corrumpeert hier de Amerikaanse democratie. Zou die machtsstrijd ook met open vizier kunnen? Ik vermoed van wel. Stel dat deze samenleving zo open en vrij zou zijn als ze beweert, dan viel er ten eerste niets te lekken. En was de oproep tot verandering van Obama zelfs overbodig geweest.
Hm... Dat zijn extreme conclusies, vind ik zelf. Meestal ligt de waarheid in het midden. Nu lijkt het gelijk vooral te liggen aan de zijde van de hackers, die zich als verzetsstrijders tegen het bolwerk van macht en geld keren. Hard core anarchisme is - ondanks de mij sympatieke achterdocht tegen machtsconcentraties - toch een primitieve en onzekere manier van leven. Zolang een minderheid bepaalt wat legaal en eerlijk is, loert het gevaar van machtsmisbruik en (nieuw woord) 'otherisation'. Wij wel, zij niet. Maar de meerderheid is helaas vaak niet wijs genoeg om voor het geheel te zorgen. (Elitaire opmerking!) Ik ben er nog niet helemaal uit, maar ook deze redenering versterkt mijn overtuiging dat als mij informatie wordt onthouden dat dat nooit in mijn voordeel is... En dat dat eigenlijk een universele waarheid is. Het wordt dus tijd voor een bedankbriefje naar Bradly Manning...
dinsdag, juli 13, 2010
Gevangen tijd
Elke dag als ik wakker word neem ik aan dat er een hele dag voor me ligt, even blanco en argeloos als mijn net ontwakend brein. Maar tegen de tijd dat ik geleidelijk wakker word en mijn aandacht effectief wil richten op iets interessants, blijkt de dag al een naam te hebben, (vandaag heettie dinsdag) en mijn agenda al grotendeels in beslag genomen door voornemens, besluiten en beloften uit het verleden. Dan is alle ruimte en rust in één klap weg als opeens de tijd gaat dringen. Van die dingen ja...
vrijdag, juli 02, 2010
Visual meetings
The Grove' s David Sibbet publishes his book this August. In this book you'll find the best ideas for getting started with visual meetings. And you don't have to be a professional consultant or facilitator to use it. Visual Meetings addresses the question of how anyone who runs meetings can make them both creative and productive.
The book shows that the simplest, most fundamental aspects of this work are still the most powerful:
• modeling real listening through graphics,
• letting people get their own hands on information with sticky notes,
• using simple diagrammatic sketching to understand systems.
donderdag, juli 01, 2010
innovatie is niets nieuws
Er zijn veel initiatieven gaande om de noodzakelijke veranderingen in de wereld in gang te zetten. Vandaag zijn minstens twee congressen gaande hierover: Community of Talents en http://economytransformers.com/ Op het laatste spreekt Rutger.
Ik heb getwijfeld of ik zou gaan. Wat kan ik daar halen of brengen? Maar een griepvirusje en andere beperkingen hebben me hier gehouden. Vooral op gevoelsniveau mis ik dan van alles. Inhoudelijk is het vlgs mij ERG ineffectief...
Er bestaan al beproefde methoden om innovatie te realiseren. Dat wiel is er al lang! Maar innovatie als georganiseerd proces is nog vrij zeldzaam. Dat is wat Corey Billington en Rhoda Davidson terecht in de markt zetten.
Voor veel overheden en ondernemers is à priori samenwerken de echte vernieuwing in hun paradigma. Het is nu vaak zo, dat de een naar de ander kijkt en zich afvraagt: "Hoe ben jij veilig genoeg voor mij om met de billen bloot te gaan al voordat ik al mijn zekerheden heb dichtgetimmerd."
De gevestigde orde zal elke verandering tov haar dichtgetimmerde belangen instinctief verdedigen. Dus de jonge honden die het nieuwe truukje (effectief meriocratisch projectmatig netwerken) het snelst en handigst weten te exploiteren worden de volgende generatie machthebbers. De richting van de evolutie staat al vast sinds het begin der tijden, alleen de exacte uitkomst in jouw en mijn geval blijft een verrassing.
zaterdag, juni 12, 2010
Op het internetvlies getekend
Dankzij twitter ontdek ik dit on line tekenblokje. Het wordt geleidelijk aan makkelijker om met beelden te communiceren, Maar het is nog tobben in vergelijking met wat op de machine zelf kan.
donderdag, juni 10, 2010
woensdag, juni 09, 2010
Groei door kind te blijven...
Overwinnaar zijn is iets is dat je kunt leren - maar niet op de manier zoals algebra of chemie kan worden geleerd. Het is een breed proces van psychologische en neurologische groei, die paradoxaal genoeg inhoudt dat je kind moet blijven.
Niet kinderachtig, maar zijn als een kind.
De volgende kentekenen kenmerken mensen met een grote mate van persoonlijke groei:
• zijn speels om de speelsheid, zoals een gelukkig kind dat is;
• bezitten de aanleg zozeer in iets verdiept te zijn, dat ze de tijd, alle gebeurtenissen om hen heen en al hun zorgen vergeten, vaak terwijl ze afwezig in zichzelf fluiten, neuriën of praten;
• bezitten de onschuldige nieuwsgierigheid van een kind.
• zijn oplettend en onbevooroordeeld;
• zijn bereid voor gek te staan, vergissingen te maken en om zichzelf te lachen.
• staan open voor de kritiek van anderen op hen;
• hebben veel fantasie, dagdromen gemakkelijk, hebben een speelse geest en bezitten het vermogen gesprekken met zichzelf te houden;
naar Bernie S. Siegel
donderdag, mei 27, 2010
dinsdag, mei 25, 2010
Zorgeloos werken
Dankzij dit perfecte filmpje dat ik vanmorgen zag (van een collega beelddenker!), begrijp ik ook beter mijn eigen zakelijke houding. Ik ben al heel lang zelfstandig ondernemer, maar met het gevoel dat dat eigenlijk niet klopt. Zaken doen en daar rijk van worden is namelijk helemaal mijn ding niet. Geleidelijk aan leerde ik wel dat het beeld van de winstbeluste zakenman voor meer mensen niet het ideaal is. Er zijn veel mensen die niet alleen voor het geld leven. Maar dat groepje voelde toch aan als de meer wereldvreemde subcultuur naast de hedonistische graaiers die de dienst uit leken te maken en er lachend met de winst vandoor gingen. Nu komt er geleidelijk steeds meer kennis die aantoont dat ik toch normaler ben dat ik vreesde te zijn. Dat geeft me weer wat hoop.
Ik had zelf al ontdekt dat juist de echt goede professionals niet doen wat ze doen vanwege het geld. Ze doen wat ze doen met hart en ziel zoals dat heet. Met passie omdat het hun 'ding' is. Volgens dit filmpje hoeft geld er alleen maar voor te zorgen dat je zorgeloos aan het werk kunt. Het wordt hier keurig voor je uitgetekend. He he dat begrijp ik tenminste. Snap jij nu wat ik bedoel?
donderdag, mei 20, 2010
Beter weer...
OP internet zag ik alleen nog maar deze vlinder zijn kunststukje doen, maar verder lijkt de lente toch eindelijk warmte enzo te brengen...
woensdag, april 07, 2010
Geen internet op treinen NMBS
Geen internet op treinen NMBS
Anders kon je nog wat DOEN terwijl de trein te laat is of zelfs stilstaat. Dit is bewust achterblijven bij de ontwikkelingen.
Anders kon je nog wat DOEN terwijl de trein te laat is of zelfs stilstaat. Dit is bewust achterblijven bij de ontwikkelingen.
dinsdag, april 06, 2010
maandag, april 05, 2010
Plant
Ik heb meer ideeën dan ik aankan. (Volgens een bepaalde typologie heet zo iemand een 'plant'. Moet ik ff googelen.) Eigenlijk moet dit een goede tijd zijn voor mensen zoals ik. Innovatie staat in het centrum van de belangstelling. De term wordt al net zo gehyped en misbruikt als 'design'. De generatie van na mij, de dertigers, zijn volop bezig alles opnieuw uit te vinden. Is ook hard nodig nu onze oude economie is gecrashed. Ik ken nieuwe pioniers in de banken, de overheid, de belastingdienst, de ontwikkelingshulp en de politiek.
Analoog aan computerprograma's hebben trends en ontwikkelingen nu een versie nummer. Web 2.0 enzovoorts. De 'Wereld 2.0' moet duurzamer, wil de mens er overleven. Ik hoop nu vooral dat de heruitvinders voordeel halen uit alles wat we hebben fout gedaan en hebben geleerd. Iets gaat pas zeker goed als het ontwerp fouten vooraf onmogelijk heeft gemaakt.
Mijn grote voorbeeld van een onweerstaanbaar succes is het internet. Dat kon alleen maar zo groot worden doordat het door achterdochtige koude wereldoorlogsmilitairen is ontworpen om onafhankelijk te blijven functioneren ondanks elke aanval. Die aanvallen zijn er veel geweest. Maar heel anders dan verwacht en voorzien en uit totaal onverwachte hoek. Niet van buitenaf van de communisten maar vanuit de eigen ultrakapitalistische ondernemingen. Bijvoorbeeld Microsoft heeft hard en serieus gepoogd het monopolie op het internet te veroveren. Achterdocht is dus mogelijk een betere succesfactor, hoe onaangenaam ook, dan het optimistische vertrouwen dat veel pioniers eigen is. Lastig hè...
Analoog aan computerprograma's hebben trends en ontwikkelingen nu een versie nummer. Web 2.0 enzovoorts. De 'Wereld 2.0' moet duurzamer, wil de mens er overleven. Ik hoop nu vooral dat de heruitvinders voordeel halen uit alles wat we hebben fout gedaan en hebben geleerd. Iets gaat pas zeker goed als het ontwerp fouten vooraf onmogelijk heeft gemaakt.
Mijn grote voorbeeld van een onweerstaanbaar succes is het internet. Dat kon alleen maar zo groot worden doordat het door achterdochtige koude wereldoorlogsmilitairen is ontworpen om onafhankelijk te blijven functioneren ondanks elke aanval. Die aanvallen zijn er veel geweest. Maar heel anders dan verwacht en voorzien en uit totaal onverwachte hoek. Niet van buitenaf van de communisten maar vanuit de eigen ultrakapitalistische ondernemingen. Bijvoorbeeld Microsoft heeft hard en serieus gepoogd het monopolie op het internet te veroveren. Achterdocht is dus mogelijk een betere succesfactor, hoe onaangenaam ook, dan het optimistische vertrouwen dat veel pioniers eigen is. Lastig hè...
vrijdag, maart 19, 2010
Biomimicry and social media
Biomimicry and social media are two trending developments and I can't wait to see the two collide. In the field of biomimicry we see fascinating "inventions" mostly in materials by imitating the natural solutions, already millions years old. For example, you might know the gekko supertape. Biomimicry is quickly evolving to a profitable industry. The modern availibility of information technology speeds this up. "Stealing" idea's is allways a good idea if you want to progress fast. Mother Nature does'nt mind that at all. We finally come to recognise her superiority and as her children might as well humbly benefit of her abundance. All we have to do is admit that our superiority finally was just a fatal combination of ignorance, naivity and arrogance.
Social Media are a another hype today. Just like the first episode of the internet this creates great expectations. Probabily just as well, it will change the world a lot less spectacularly and yet more profound. It's becoming so easy to know what everybody is up to. "Ich habe es nicht gewußt" is sooo last century. The development of the social media is bound to the same laws of Mother Nature as all inventions are, be it material(s) or immaterial. So I am very curious to see how the evolution of social media will benefit from biomimicry. I hope it will affect opinions about regulating our social behaviour in a positive way. We need to adopt new ways fast, because we are threatening our own very existense with our "modern" ways. Time to progress and learn again from Mother Nature.
(to be continued)
Social Media are a another hype today. Just like the first episode of the internet this creates great expectations. Probabily just as well, it will change the world a lot less spectacularly and yet more profound. It's becoming so easy to know what everybody is up to. "Ich habe es nicht gewußt" is sooo last century. The development of the social media is bound to the same laws of Mother Nature as all inventions are, be it material(s) or immaterial. So I am very curious to see how the evolution of social media will benefit from biomimicry. I hope it will affect opinions about regulating our social behaviour in a positive way. We need to adopt new ways fast, because we are threatening our own very existense with our "modern" ways. Time to progress and learn again from Mother Nature.
(to be continued)
donderdag, maart 18, 2010
Waarom sommige problemen nooit worden opgelost
Na vijf dagen hard werken bij het imd kon ik gisteren in de trein de weekendkranten bijlezen. Het echte nieuws komt dan niet zozeer uit de artikelen zelf, als wel uit de combinatie van verschillende stukken samen. Zo las ik een stuk over de opkomst van de eens zo verpauperde wijk Harlem in New York, gevolgd door een verhaal over hoe het is om arm te zijn in een Brusselse randgemeente. Het patroon van verval en heropleving lijkt universeel. Daarna een verhaal over hoe IJslanders hun eigen economie pogen terug te veroveren na de mondiale exploitatie van hun crisis. Nog een beetje Lehman Brothers Drama toe en dan begint zich nog een ander patroon te vertonen.
Al deze berichten gaan het in één of andere vorm over de verhouding tussen eigendom en verantwoording. In al deze verhalen is die verhouding zoek, terwijl het in wezen twee zijden van de zelfde munt zijn. (Of moet ik zeggen van onze samenleving.) Het pijnlijke is dat deze verhalen niet nieuw zijn. Integendeel. Zo wordt de strijd van de IJslanders om weer de macht te grijpen met allerlei volkse initiatieven volkomen terecht vergeleken met de Franse Revolutie. Blijkbaar zijn deze patronen van verkankering en heropbouw archetypischer dan we ons vaak realiseren.
Over dat laatste moest ik vandaag toch weer nadenken. Als deze crisissen niet nieuw zijn, waarom weten we dat dan blijkbaar niet goed genoeg om er (liefst preventief en pro-actief) iets aan te doen? Zo'n vraag moet ik altijd eerst voor mezelf beantwoorden, voor ik hem zo de openbaarheid in gooi. Ik realiseerde me dat sommige problemen nooit worden opgelost, ondanks dat iedereen de problemen heeft gezien. Het bystanders effect is één van de bekende redenen. En wetenschappelijk gestaafd: Als iedereen het al ziet en niks doet is het zeker niet nodig dat ik zelf spontaan iets doe? En daarbij; de overheid of anders het bedrijfsleven of in ieder geval de wetenschap zal zich er al lang mee bezig houden. Ik lees er toch regelmatig over..?
Maar ik heb zelf ook een ander patroon meegemaakt, waardoor misstanden niet worden opgelost. In mijn geval ging dat zó: Toen mijn dochtertje oud genoeg was om naar de lagere school te gaan, kwamen wij voor het eerst positief en blij gestemd weer in aanraking met dat instituut dat we sinds onze eigen kindertijd achter ons hadden gelaten. Alles is sindsdien leuker, frisser en speelser geworden. De lokalen, de lessen en de juffen.
Maar na de roze beginperiode kwamen we steeds meer met beide benen op de grond... Gedurende de jaren dat Rosa op school zat, werd steeds duidelijker dat er van alles schortte aan het instituut. Kort gezegd was de professionaliteit per saldo flink onder de maat. Maar daar kwamen we zeer geleidelijk achter. En tegen de tijd dat we zeker wisten dat er hoognodig iets moest gebeuren, ging Rosa alweer van school af. Daarmee verminderde ook onze ergernis en de noodzaak om daadkrachtig de knuppel in het hoenderhok te gooien. Nu nog ingrijpen zou lijken op natrappen en bemoeizucht. Dus is de school waarschijnlijk nog jaren op de oude voet doorgegaan, met alle gevolgen van dien voor generaties slecht opgeleide kinderen....
Naar aanleiding van deze oneervolle herinnering moest ik ook bij mezelf erkennen dat mijn inzicht in de economie pas sinds een paar jaar zodanig is dat ik er de betekenisvolle patronen in meen te kunnen herkennen, die ik hierboven beschrijf. Zal ik nu ook wachten tot mijn pensioen voordat ik er iets mee doe? En dan vervolgens maar berusten in de schijnbare onvermijdelijkheid der dingen?
vrijdag, maart 12, 2010
Siësta is goed
Recent onderzoek dat gepresenteerd is op het jaarlijks congres van de American Association for the Advancement of Science, vooral bekend van het toonaangevende wetenschappelijke tijdschrift Science, geeft een andere belangrijke aanwijzing: Middagdutjes!
Mensen die regelmatig een middagdutje doen hebben niet alleen veel minder kans op hart- en vaatziekten maar blijken ook veel beter te presteren op hun werk.
Experimenten hebben aangetoond dat vooral het geheugen veel beter gaat functioneren als er regelmatig een kleine siësta wordt ingelast. Zo gek zijn de gewoonten die leven in zuidelijke landen dus eigenlijk niet. Nu nog je baas overtuigen om je een siësta te laten houden.
uit © NUzakelijk
Mensen die regelmatig een middagdutje doen hebben niet alleen veel minder kans op hart- en vaatziekten maar blijken ook veel beter te presteren op hun werk.
Experimenten hebben aangetoond dat vooral het geheugen veel beter gaat functioneren als er regelmatig een kleine siësta wordt ingelast. Zo gek zijn de gewoonten die leven in zuidelijke landen dus eigenlijk niet. Nu nog je baas overtuigen om je een siësta te laten houden.
uit © NUzakelijk
maandag, februari 01, 2010
maandag, januari 25, 2010
Zie we er eindelijk brood in?
Toen ik als jongetje boekjes las over auto's leerde ik al dat elektrische auto's altijd al hebben bestaan, maar nooit de concurrentieslag hebben kunnen winnen. Nu begint het er op te lijken dat steeds meer bedrijven op de elektrische wagen willen springen vóórdat deze echt is vertrokken. Investeerders ruiken winstkansen. Voor de gebruiker is - na de dure aanschaf - elektrisch rijden al tien keer goedkoper. We moeten dan wel weer opnieuw wennen aan een lang verloren weelde: stilte. Want je hoort ze niet aankomen.
Meer op http://rijdenopelektra.blogspot.com/
woensdag, januari 20, 2010
Het proces van conceptformatie, ofwel, taggen, labelen, categoriseren en ordenen
Om op zijn minst de schijn van orde en beheersing te handhaven in deze steeds sneller complexer wordende wereld heb ik het nodig om een soort overzicht te houden. Mijn actuele voorlopige werkhypothese over hoe "het allemaal" nu is. Daarmee sorteer ik de impulsen die op me af komen. Maar ook dat verandert. Zelforganisatie is de nieuwe reddingsboei die ons drijvend houdt in de overstelpende ontwikkelingen. Ons brein heeft daarnaast zo zijn eigen methoden. Ons brein heeft een sterke voorkeur voor de meest eenvoudige representatie van een gegeven voorwerp, gedachte of situatie. Dat heb ik uit "Het innerlijk universum" (The universe within) van Morton Hunt uit 1982 al. Dit plaatje op pagina 182 laat het eh concept zien van een proef "The boundaries of words and their meanings" van de linguïst William Labov uit 1973*. Het koppigste kopje is number five...
vrijdag, januari 01, 2010
2010 het jaar van de waarheid?
2010 is mijn 57e nieuwjaar al. En ik merk dat ik er met veel minder illusies aan begin dan aan eerdere jaren. Let wel: Zonder illusies is niet helemaal hetzelfde als gedesillusioneerd. Ik heb nog steeds behoefte aan een voornemen, een richting , een ambitie. Maar mijn batterijen zijn niet helemaal vol meer en ze laden ook trager op. Ik heb minder energie te verspillen aan allerlei leuke onzin. Mijn verlangen naar een wat beter geregeld leven is onverminderd. Voor mijzelf, maar nog meer voor de mensheid als geheel. En dan graag in een harmonieuze globale ecologie. Ik koester nog steeds een paradijselijk verlangen, maar wel vanuit een maatschappij die haar eigen voortbestaan bedreigt. Te veel mensen kiezen voor de waan van de dag omdat de lange termijn steeds minder aantrekkelijk begint te ogen. Het is daarom dat ik van harte hoop en wens dat 2010 voor iedereen het jaar van de waarheid wordt. Stel je eens voor...
Abonneren op:
Posts (Atom)