zondag, november 30, 2008

Geland

Ik kon het vrijdag niet meer geloven dat we er nog in zouden kunnen. Want alle geruststelling ten spijt is ons nieuwe huis nog niet klaar. In elk kamer moet er nog wel iets gebeuren, waardoor we het nog niet echt kunnen inrichten. Terwijl ik eigenlijk druk moest inpakken, liep ik rond in de Lange Winkelhaakstraat om allerlei knopen door te hakken. Gelukkig is Garrie heel daadkrachtig druk geweest met kasten uit elkaar halen enzo. Want anders hadden we het niet gehaald.

Na een marathondag, afgelopen zaterdag zijn we dan toch verhuisd naar de Lange Winkelhaakstraat. Ik was om kwart voor zeven uit bed en lag er om half drie 's nachts in. Om half negen stap ik binnen in het lege pand en krijg ik druppels op mijn kop. Ergens onder het nagelnieuwe bad vandaan lekt het! Meteen de aannemer gebeld en de verkoper van het huis, maar we moesten door. Maandag als ik in Den Haag aan het werk ben, komen ze het oplossen... Ik ben benieuwd.

Om kwart over negen arriveerde de vrachtwagen met mijn inboedel uit Rumst. Die spullen hebben sinds de zomer in de opslag gezeten, keurig ingepakt en gelabeld voor de oorspronkelijke verhuizing naar de Gretrystraat. Dus daar klopte helemaal niks van. Alles was gelabeld voor een andere situatie. Ik moest bij de wagen staan en van elke doos of dinges roepen waar het wel heen moest. Veel zaken konden daarbij nog niet op hun plek, vanwege werk dat nog moet worden afgemaakt. Superinefficient allemaal. En een deel moest ook nog aan de ander kant van het blok zijn om in de garage te kunnen. Bijna niet te doen, door fout geparkeerd wagens. Ons nieuwe huis blijkt ook niet berekend op verhuizen. De ladderlift kon niet goed bij de ramen. Deze konden niet ver genoeg open. Enzovoort en zo verder. Dus dat ging van kwaad tot erger. Er zaten een paar fijne verhuizers bij die het geen reet kon schelen, zodat alles wel binnen kwam, maar gewoon huppetee de kamer en en bekijk het maar. Daarna moest Gerda's inboedel van de Harmoniestraat er ook nog bij. Precies te veel voor 1 rit. Dus dat kwam er letterlijk ook nog bij. Eindeloos zijn we zo bezig geweest. Mijn broer Paul kwam assisteren, maar ik was vrij snel het stuur kwijt en heb druk overal achteraan gehold, tot ik in bed ben getold. Maar ondanks de chaos waarin we moe wakker werden deze zondagochtend, is het toch wel erg fijn er te zijn.

Nu typ ik dit op de studentencomputer van het Skotel in Den Haag. Morgenochtend moet ik om 8 uur fris aantreden bij de tweede workshop over de Toekomst van de Krijgsmacht. Dus ben ik om zeven uur deze zondag op de trein gestapt samen met Janet. Zij was die ochtend helemaal uit Haarlem naar Antwerpen was getreind om ons te helpen schoonmaken in het oude huis. Dat was wel heel fijn. Nu lekker slapen.

Dinsdag gaat het circus verder. Dan zit ons nieuwe huis weer vol werkvolk die er een prachtig geheel van maken. Wens ons geluk!

maandag, november 24, 2008

Spannende week.

Deze week moet eindigen in de Lange Winkelhaakstraat. Inclusief alle spullen die nu nog om me heen staan hier in de Harmoniestraat. Er moet nog heel veel gebeuren in dat huis daar. Vrijdag wordt alle sanitair pas aangesloten. Vrijdagavond de schoonmaak. Morgen ga ik naar de timmerfabriek om zeker te stellen dat ze maken wat ik wil. Dat moet allemaal deze week nog klaar. Geen speling of ruimte voor fouten of afwegingen. Poeh... En ondertussen pakt alles zichzelf alvast in hoop ik. Want maandag is alweer voorbij.

dinsdag, november 18, 2008

Geld speelt geen rol!


En maar 18% van ons doet wattie werkelijk wil. Dat las ik vandaag op het internetnieuws. Goed nieuws dus. Er valt hier nog veel geluk te creëren.

zondag, november 16, 2008

De verhuizing nadert

Dit weekend is het laatste weekend dat Gerda en ik even rustig met z'n tweetjes samen zijn in de Harmoniestraat. Volgende week zijn Gerda's kinderen er weer en bereiden we ons voor op het inpakken de week daarop. Het laatste weekend van november is onze langverwachte verhuizing naar ons nieuwe en nu definitieve onderkomen in de Lange Winkelhaakstraat. Onze wens is dat het deze laatste keer heel soepel en ontspannen verloopt. Vandaag hebben we een mailjte verstuurd naar alle vrienden en familieledendie mogelijk willen helpen. Heb je geen mail ontvangen en wil je toch meedoen? Graag! Laat dat dan even weten. Ik zie er erg naar uit om eindelijk weer een vaste basis in mijn bestaan te hebben.

vrijdag, november 14, 2008

Zaken doen


Nu de geld(wolven)wereld instort, is er hopelijk wat meer aandacht voor de vraag hoe het dan wel moet, zakendoen. Bij mij leeft die vraag in ieder geval al heel lang. Ik ben graag een eerlijk mens. Dat is een prettig gevoel en het geeft de rustgevende illusie van veiligheid omdat mij niks kwalijk te nemen valt. En ik denk dat eerlijkheid de meest efficiënte handelswijze is. Als het me lukt met een tegenpartij samen te werken die ook een vergelijkbare tactiek volgt, dan krijg ik ook gelijk in de praktijk. Maar sommige mensen opereren anders. Dan schiet het geen meter op. Hoe hou je de graaiers binnen de perken van het algemeen belang?

Het zou fijn zijn als we de formule kunnen specificeren die de optimale verhouding tussen het eigenbelang en het algemeen belang beschrijft. Als ik het totale vermogen van onze samenleving bezie is die in feite onveranderd door de financiële crisis. Het is wel lastiger om vermogen uit te wisselen of vast te zetten voor later, maar we kunnen in principe nog steeds hetzelfde. Als we de graaiers aan de top eruit weten te wippen, is het rendement van het geheel meteen een stuk beter!

donderdag, november 06, 2008

Organisch of georganiseerd

Mijn afspraken met klanten zijn commerciële afspraken, dat ben ik nog steeds aan het leren. Ik wil dat nog wel eens vergeten en dan zit ik letterlijk vrijblijvend op eigen kosten mee te praten. Nu de agenda weer steeds voller loopt met opdrachten, moet ik strakker organiseren en strenger worden tegen mijzelf en de klanten. De laatsten lijken daar minder moeite mee te hebben dan ik zelf. Ik zoek nog steeds naar het evenwicht tussen de traditionele zakelijke handelswijzen en naar ik hoop de modernere mogelijkheden die wij hebben dankzij de techniek en de vrijere cultuur. Zolang ik stevig in mijn schoenen sta en met beide benen op de grond gaat dat prima, maar ik hou ook van vliegen en zweven. Dansen lijkt het dichtst bij mijn natuurlijke ideaal te zitten. Dat is feitelijk heel streng georganiseerd, maar ervaar ik als heel organisch.
Kunst in combinatie met kunde.

woensdag, november 05, 2008

Bij mist overdag geen groot licht.

Ik niet tenminste. Vandaag zag ik door de bomen het bos niet meer. Ik begon met een keurig lijstje, maar nu bijna kwart voor 12 is nog minder dan de helft gedaan. Het werk komt weer erg snel op me af. Leuk, maar naast het uitvoeren moet er momenteel ook nog erg veel worden geregeld. En als dan de techniek hapert, raak ik de pedalen kwijt. Tussendoor nog gauw even cadeautjes geshopt voor m'n lief. Want die is wel lekker even jarig morgen! Over ruim 10 minuten zelf. Jottem.