Maar mooi hoor. Ger en ik zijn dan dankbaar en blij. Wat we heerlijk hebben gevierd met een etentje.
Maar wat nog niet in orde is is de stekende pijn die ze plotseling kan hebben bij haar borstbeen. Bij een onverhoedse beweging of soms als ze zich omdraait in haar slaap. Ze heeft me wel eens wakker gegild door de gemene steek die dat geeft. Dat hebben de donderdag wel duidelijk gemaakt aan de geneesheren. Dus konden we deze maandag weer opdraven voor een vooral eindeloos wachten in wachtkamer A. Maar uiteindelijk kreeg Gerda de medische aandacht die het probleem verdient. Het lijkt er sterk op dat ons vermoeden klopt: Er lijkt een ijzerdraadje uit het borstbeen te steken dat misschien wel in een zenuwbaan steekt. Opereren is behoorlijk ingrijpend en een beetje een gok hoorden we. Voor het moment heeft Ger een flinke spuit verdovingsmiddel op de bewuste plek gekregen. Afwachten of dat voldoet...
Afgelopen zaterdag was leuker. Mijn nicht Suzan trouwde me haar Engelse liefde Dan. Ze hadden er een Engelse bruiloft in Amsterdam van gemaakt, dus moesten wij opdraven in respectievelijk ''Hats & heels" en "Jacket & tie". Toen Gerda van Suzan de mooie ruiker meekreeg die voorin de kerk stond, was het beeld compleet: We zien er zelf uit als een echt en gelukkig bruidspaar. Zo breng je mensen maar op ideeën... Het ziet er niet verkeerd uit, in ieder geval.
