Elke dag aan de wereld laten weten wat ik doe. Zo gaat bloggen voelen. Verwachtingen (van mijn veronderstelde lezers) is sterk spul, merk ik.
De zaterdag is al bijna om. De boodchappen moeten nog en de tijd gaat dringen. Dus snel: Gisteren begon heel misselijk voor Gerda, maar eindelijk thuis na de chemo-marathon hadden we het toch weer goed samen. Haar kids zijn al de hele week bij hun vader, dus is er tijd en rust om samen te zijn. Dat voelt heel goed. Zo begint de zaterdag vredig. Zonder haast is hij ook in een oogwenk om. Terwijl het grijs buiten al donkert, moet ik snel het eten gaan scoren. Dus tot later!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten