Ik ben bang, of beter gezegd ik heb angst. De angst omhelst me als een te intieme vriend. Een ongevraagde gast, die te lang blijft plakken en nog niet van opstappen weet terwijl ik allang ben uitgeput en alleen nog maar naar bed wil.
Maar ik heb geleerd de angst als een echte trouwe vriend te zien en hem dankbaar en gastvrij te ontvangen. Wat hij is zo goed voor mij, als ik dat voor hem ben.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
harry
ik was aangenaam verrast dat jij hetzelfde beeld heb over angst als ik, nl. angst als vriend. Kijk maar eens op mijn blog http://blogoverangst.blogspot.com/2008_02_01_archive.html
groeten en veel succes
a.h.
Een reactie posten