vrijdag, april 29, 2011

Het Nederlandse vermogen is van en voor ons allemaal

Gisteravond zat ik (letterlijk ook) ter elfder uren mijn bonnetjes te verzamelen voor de kwartaalaangifte BTW. Ik haat dat. Ongewenst gedoe werk ik graag mijn bestaan uit. En dus vroeg ik me al sorterend af dat niet handiger kan. Dat bracht me terug op een oude ingeving. Eén die zo simpel is dat ik eigenlijk niet durf te ventileren, maar die door zijn eenvoud steeds weer omhoog komt. Dus nu wil ik hem aan jou voorleggen met een verzoek om commentaar. Het is eigenlijk meer een zienswijze dan een idee. Maar alstie klopt, zouden we er misschien iets mee kunnen willen... Aanleidingen en onvrede genoeg over onze huidige fiscaal financiële economische onzekerheden toch?

Goed, dit is de redenering:
De omvang van de NL economie is volgens mij bekend bij het CBS. Dat geheel is en wordt uitgedrukt in een geldbedrag in Euro's. Ik stel me de Nederlandse economie voor als het totale bezit van ALLE Nederlanders samen. Dat is simpel gezegd, want in de werkelijkheid is dat vermogen ultra versnipperd in allerlei "deelnames" binnen en buiten Nederland. Maar officieel is dat allemaal geadministreerd, geregistreerd en bekend bij de overheid. Het saldo ligt per saldo keurig vast, zeg maar. Alles is òf eigendom van een (rechts-)persoon òf van de overheid. Het groeit of krimpt in omvang. Intern verschuift bezit tussen allerlei eigenaars maar dat is het in principe zo'n beetje.

Elke Nederlander heeft in dat beeld een stukje privé eigendom en is door zijn burgerschap onverdeeld mede eigenaar van het openbaar domein. (Ik vraag me af of wij dat wettelijk wel zo hebben gedefinieerd.) Daardoor vroeg ik me af waarom we dan ons bezit zo ingewikkeld op allerlei banken hebben staan. Ik ken de historische ontwikkeling, maar de logica suggereert mij nu iets anders.

Stel nu dat al het geld van alle Nederlanders bij elkaar wordt gelegd en wel in de Nederlandse schatkist. Dat lijkt mij de zekerste plek. Dan zou ik mijn spaargeld en belastinggeld op 1 adres hebben en slechts de grens tussen mijn persoonlijke bezit en mijn algemeen belang zou fluctueren. Nooit meer belasting betalen, alleen de nieuwe verhouding aangeven van jouw persoonlijke bezit ten opzichte van ons gezamenlijke vermogen.

Dat is in wezen het idee. De implicaties en consequenties zijn natuurlijk enorm. Ze overstijgen naar ik inschat op dit moment de grenzen van het haalbare. Maar dat doet niets af aan het principe en mijn nieuwsgierigheid. Mijn belangrijkste vraag is nu: Klopt dit idee in principe? Zo ja, waarom hebben we dan nog banken? Dat zijn toch overbodige onbetrouwbare tussenhandelaren die speculeren met mijn (on-)zekerheden?

1 opmerking:

doozmen zei

Dit leunt naar het communisme vanuit een liberale visie. Eigenlijk bezit de staat een monopolie op het bankwezen op die manier.

Mensen hebben een aversie van gecentraliseerde macht. Liever georganiseerde chaos dan eenvoud die het de mensen beter kan maken.
Dat komt vanuit het natuurlijk instinct van risico spreiding. Maar als je er over nadenkt is het eigenlijk even belachelijk als je kinderen verdelen over de wereld omdat er dan minder kans is dat er eentje zou sterven.

Wel een leuke gedachte die we zouden moeten doen. Alleen nog een manier vinden om het niet totaliteir te laten overkomen :)