Dankzij Wikileaks is de discussie over openbaarheid en transparantie versus vertrouwelijkheid en privacy weer actueel. Om het hardst wordt het eigen gelijk geclaimd als de zuivere en onbaatzuchtige waarheid of - als dat faalt - het overheersende algemene of staatsbelang. Ondertussen heeft iedereen boter op zijn hoofd. Dat bewees de Vlaming Geert Hoste in een van zijn zeldzame grapjes tijdens zijn laatste show: "De autobiografie van Assange is gelekt op Wikileaks." Assange ontvangt ruim 1 miljoen voor het exclusieve (=uitsluitende) publicatierecht van zijn boek. Blijkbaar heeft elke partij soms (eigen-)belang bij het afschermen van informatie en soms bij het delen ervan. Dat zie je ook bij de hackers die anoniem voor openbaarheid strijden. Daarmee zijn zij de spiegel van de overheid, die in alle openbaarheid "voor het algemeen belang" er geheime diensten op na houdt. Blijkbaar hebben zowel vertrouwelijkheid als openbaarheid hun eigen plaats en functie in het reilen en zeilen van de mensenwereld.
Wat of wie bepaalt dan de optimale plaats? Te veel geheimen lijken niet goed voor het geheel. Hoe zit dat met transparantie? Wanneer schaadt openbaarheid het algemeen belang? Andersom geformuleerd: wanneer zijn geheimen en vertrouwelijkheid wel zinvol? Behalve instinctieve schaamte voor allerlei zwakheden en imperfecties kan ik niet direct veel argumenten of voorbeelden verzinnen. En er zijn veel ontwikkelingen die je gaande dat proces niet zonder schade kunt storen, precies zoals bij een zwangerschap. Maar behalve deze twee aspecten is een systeem als geheel gebaat bij interne open informatieuitwisseling.
(Correct me if I am wrong!)
Als het bovenstaande betoog klopt, is resolute openheid van gegevens een gezond streven voor elk systeem. Dus gaat mijn aandacht naar de vraag: Over welk systeem of over welke systemen hebben we het? Wikileaks laat pijnlijk duidelijk zien dat staten machtssystemen zijn die elkaar stiekem bestrijden, terwijl ze geen openlijke vijanden zijn. Er is een stille strijd om de macht gaande. Ook 'The land of the free' is net zo vuil bezig als de staten die zij oproepen tot meer democratie. Ofwel de strijd om de macht corrumpeert hier de Amerikaanse democratie. Zou die machtsstrijd ook met open vizier kunnen? Ik vermoed van wel. Stel dat deze samenleving zo open en vrij zou zijn als ze beweert, dan viel er ten eerste niets te lekken. En was de oproep tot verandering van Obama zelfs overbodig geweest.
Hm... Dat zijn extreme conclusies, vind ik zelf. Meestal ligt de waarheid in het midden. Nu lijkt het gelijk vooral te liggen aan de zijde van de hackers, die zich als verzetsstrijders tegen het bolwerk van macht en geld keren. Hard core anarchisme is - ondanks de mij sympatieke achterdocht tegen machtsconcentraties - toch een primitieve en onzekere manier van leven. Zolang een minderheid bepaalt wat legaal en eerlijk is, loert het gevaar van machtsmisbruik en (nieuw woord) 'otherisation'. Wij wel, zij niet. Maar de meerderheid is helaas vaak niet wijs genoeg om voor het geheel te zorgen. (Elitaire opmerking!) Ik ben er nog niet helemaal uit, maar ook deze redenering versterkt mijn overtuiging dat als mij informatie wordt onthouden dat dat nooit in mijn voordeel is... En dat dat eigenlijk een universele waarheid is. Het wordt dus tijd voor een bedankbriefje naar Bradly Manning...
dinsdag, december 28, 2010
Laat uw licht schijnen op de meest duistere plaatsen!
dinsdag, december 14, 2010
vrijdag, december 10, 2010
Geitenwollensok nog steeds scheldwoord
Al onze inspanningen ten spijt zullen de echte pioniers als sukkels de geschiedenis ingaan. Gewoon omdat ze hun tijd vooruit waren. Pas nu kun je goede sier en onbeschaamd winst maken met GROEN zakendoen... Ach ja. Het is voor een goede zaak.
woensdag, december 08, 2010
Mag ik van u een onafhankelijk betalingssysteem?
Even hardop denken...
1.
Eerst was er de financiële crisis. Of beter die is nog steeds bezig, maar ondertussen gaan we op de oude voet verder. Aan het falende systeem is niets wezenlijks verandert. Geld kan dus morgen opeens weer minder waard zijn. En dus mijn hypotheek, spaargeld, pensioen of welke geldelijke zekerheid dan ook.
2.
Nu demonstreert de aktie tegen Assange hoe iemands bestaansrechten kunnen worden geplet, en zijn geldelijke vermogens afgepakt. Recht en veiligheid beperken zich tot hen die de machthebbers niet in hun comfort bedreigen. Mijn betalingen vertrouwde ik toe aan Banken, Credit Card maatschappijen en - naar ik dacht vrijbuiter - PayPal. Dat vertrouwen wordt nu schaamteloos ondergraven.
3.
Naast mijn financieel vermogen komen nu ook steeds meer gegevens terecht onder de hoede van commercieel gedreven internet giganten. Google heeft me al verleid om al mijn correspondentie bij hen onder te brengen met Gmail. En ze maken het me makkelijk om zo goed als voor niks al mijn werk via hen te doen. Deze blog is ook van hen. Het gemak van Google dient de mens... Binnenkort kan ik ook via Google betalen lees ik net."Op den duur zou de [Android] mobiele telefoon de functie van ov-chipkaarten en bankpassen kunnen overnemen. " Google leeft op advertenties. Ofwel ik betaal hen (indirekt) als ik via hen een koopje wil kunnen doen. Straks gaan ze dus ook nog meeverdienen aan de transactie zelf. Dat geeft hen wel heel veel macht. En macht corrumpeert tot nu toe iedereen die er teveel van krijgt.
Als ik deze drie ontwikkelingen in hun samenhang bekijk, krijg ik het gevoel dat we hoognodig een onafhankelijk betalingssysteem moeten hebben die even robuust en niet te kapen is als het internet zelf. Dat vergt even achterdochtige ontwerpers als de mannen van DARPA die aan de wieg stonden van het internet. Ja, grappig hè, deze koude oorlogsoplossing van Amerika werkt zó goed dat ze nu geen controle meer hebben over de informatie die hun morele bederf aantoont. Ik denk niet dat ze mijn geld op[ dezelfde manier onaantastbaar willen maken. Maar misschien gaan de webanarchisten wel een open source idee uitwerken...
1.
Eerst was er de financiële crisis. Of beter die is nog steeds bezig, maar ondertussen gaan we op de oude voet verder. Aan het falende systeem is niets wezenlijks verandert. Geld kan dus morgen opeens weer minder waard zijn. En dus mijn hypotheek, spaargeld, pensioen of welke geldelijke zekerheid dan ook.
2.
Nu demonstreert de aktie tegen Assange hoe iemands bestaansrechten kunnen worden geplet, en zijn geldelijke vermogens afgepakt. Recht en veiligheid beperken zich tot hen die de machthebbers niet in hun comfort bedreigen. Mijn betalingen vertrouwde ik toe aan Banken, Credit Card maatschappijen en - naar ik dacht vrijbuiter - PayPal. Dat vertrouwen wordt nu schaamteloos ondergraven.
3.
Naast mijn financieel vermogen komen nu ook steeds meer gegevens terecht onder de hoede van commercieel gedreven internet giganten. Google heeft me al verleid om al mijn correspondentie bij hen onder te brengen met Gmail. En ze maken het me makkelijk om zo goed als voor niks al mijn werk via hen te doen. Deze blog is ook van hen. Het gemak van Google dient de mens... Binnenkort kan ik ook via Google betalen lees ik net."Op den duur zou de [Android] mobiele telefoon de functie van ov-chipkaarten en bankpassen kunnen overnemen. " Google leeft op advertenties. Ofwel ik betaal hen (indirekt) als ik via hen een koopje wil kunnen doen. Straks gaan ze dus ook nog meeverdienen aan de transactie zelf. Dat geeft hen wel heel veel macht. En macht corrumpeert tot nu toe iedereen die er teveel van krijgt.
Als ik deze drie ontwikkelingen in hun samenhang bekijk, krijg ik het gevoel dat we hoognodig een onafhankelijk betalingssysteem moeten hebben die even robuust en niet te kapen is als het internet zelf. Dat vergt even achterdochtige ontwerpers als de mannen van DARPA die aan de wieg stonden van het internet. Ja, grappig hè, deze koude oorlogsoplossing van Amerika werkt zó goed dat ze nu geen controle meer hebben over de informatie die hun morele bederf aantoont. Ik denk niet dat ze mijn geld op[ dezelfde manier onaantastbaar willen maken. Maar misschien gaan de webanarchisten wel een open source idee uitwerken...
maandag, november 08, 2010
Wat is beleggen eigenlijk?

Met allerlei verhalen over de financiële crises enzo lees ik de daarbij gebruikte termen met nog iets meer verwondering dan daarvoor. Ik noteerde bovenstaand onderscheid. Om over na te denken... Moet eigenijk een foursquare zijn zie ik nu. OK later. Het woord Speculeren komt van het Latijn en betekent bespieden of beschouwen. Dus het betekent bekijken, maar is nu geassocieerd met roofzucht.
dinsdag, november 02, 2010
Ierland in de herfst

Na twee dagen intensief werken met Corey Billington en Rhoda Davidson van e3associates voor een internationale klant in Dublin had ik nog een dagje over. Die heb ik gretig benut om wat van het Ierse landschap te genieten. Een uurtje de stad uit met de bus en toen maar lopen. Met pijnlijke kuiten en een prima humeur als gevolg. Ierland is echt heel mooi.
maandag, oktober 25, 2010
Eeuwig opruimen

Gisteren zocht ik naar oud werk en zo kwam ik van alles tegen, inclusief de gevoelens en verwachtingen die ik er indertijd bij koesterde. Dit plaatje is uit een reeks voor mijn eerste presentatiemap. Dit tekeningetje is tenminste 15 jaar oud. Mijn behoefte aan helderheid is al zo oud als ik zelf ben, zie ik dan. Ik ben nog steeds met hetzelfde bezig. Maar elke ruimte in mijn brein wordt ogenblikkelijk weer gevuld met nieuwe inzichten die na enige tijd ook weer hun bijbehorende verwarring creëren. 't Is me wat...
vrijdag, oktober 15, 2010
Five intercultural moral foundations
Highly educated liberals generally rely upon and endorse only the first two foundations (Harm and Fairness), whereas people who are more conservative, more religious, or of lower social class usually rely upon and endorse all five foundations.
The Ingroup, Authority, and Purity foundations are moral foundations because they constrain individuals; they pull them away from self-serving, pleasure-seeking individualism by binding individuals into groups and institutions.
Read more at www.edge.org
See this Amp at http://amplify.com/u/cqvd
The Ingroup, Authority, and Purity foundations are moral foundations because they constrain individuals; they pull them away from self-serving, pleasure-seeking individualism by binding individuals into groups and institutions.
Read more at www.edge.org
See this Amp at http://amplify.com/u/cqvd
If there is just ONE reality, would it benefit from ONE united vision? http://amplify.com/u/cquz
De wereldeconomie betaalt de belangrijkste rekening niet
Dit verhaal is nu 17 jaar oud...
Het is dus niet dat we niet weten wat we (moeten) doen, maar niet doen wat we weten. Hoe kunnen we elkaar houden aan onze goede bedoelingen!? Hoe kan jij me helpen echt stappen te (blijven) nemen?
May 14, 1993
De wereldeconomie betaalt de belangrijkste rekening niet:
die voor het onttrekken van grondstoffen aan de planeet, en voor het gebruik van diezelfde planeet als vuilnisbelt. Als gevolg daarvan zijn grondstoffen te goedkoop, is het oneconomisch om eindproducten op grote schaal te recyclen en worden mensen steeds meer vervangen door machines. Om die ontwikkeling een halt toe te roepen pleit Eckart Wintzen, president-directeur van BSO en lid van verschillende organisaties op het gebied van milieu, technologie en economie, ervoor de B7W te vervangen door een belasting op onttrokken waarde: de BOW
Het principe van onze economie is vrij eenvoudig. je koopt iets, voegt er waarde aan toe en verkoopt het
eindproduct weer voor meer geld. Op zich is daar niets op tegen, maar we passen de regels niet consequent toe.
We rekenen niet af met onze planeet. Niet als we datgene wat we
nodig hebben, aan de Aarde onttrekken, en niet als we het
afval weer terugstoppen. Om bij uw handel te blijven: er gaat
lood in benzine, en die komt als damp sterk verdund in de
atmosfeer terecht. Op den duur verminder je daar de kwaliteit
van de planeet mee. Daar betaalt u de kosten niet van, en dat
maakt van u dus eigenlijk handelaars in contrabande - en als
autorijdende klant ben ik dan dus de heler
We heffen nu belasting op toegevoegde waarde, en dat
toevoegen gebeurt door mensen. Bijna alle belasting is op
één of andere manier personeels-gerelateerd.
Omdat het systeem materieel nauwelijks belast, komen er
steeds meer machines. En aan het einde van de rit zitten we
met twee problemen: een enorm aantal werklozen en een
milieuprobleem.
Maak grondstoffen duur en mensen goedkoper, door belasting te
heffen op de waarde die je aan (Ie planeet onttrekt als je
grondstoffen delft of afval dumpt. Dat betekent dus dat ieder
bedrijf een ecologische jaarrekening moet maken, waar de
kosten voor het volledig herstel van de door hun aangerichte
milieuschade in zijn opgenomen
We leven nu in een verspillende samenleving. We repareren
niet, maar vervangen. Daar komt bij dat we door onze cultuur
zijn geprogrammeerd om ons geluk vooral af te meten aan onze
materiële bezittingen.
Al dat materiële bezit, en het daaraan
gerelateerde Bruto Nationaal Product, is buitengewoon
vluchtig. Na een jaar of zeven is van het grootste deel
alleen nog maar een berg afval over. En worden we er echt
gelukkiger van, zijn we er echt tevredener door?
Er is uitgerekend dat het betalen van de ecologische kosten van onze economie
wereldwijd 500 miljard gulden per jaar moet kosten. Dat is
heel veel ... ongeveer een kwart van de militaire uitgaven op
onze planeet...
See this Amp at http://amplify.com/u/cqpe
Het is dus niet dat we niet weten wat we (moeten) doen, maar niet doen wat we weten. Hoe kunnen we elkaar houden aan onze goede bedoelingen!? Hoe kan jij me helpen echt stappen te (blijven) nemen?
BTW is aanmoedigingspremie voor vervuilen milieu
May 14, 1993
De wereldeconomie betaalt de belangrijkste rekening niet:
die voor het onttrekken van grondstoffen aan de planeet, en voor het gebruik van diezelfde planeet als vuilnisbelt. Als gevolg daarvan zijn grondstoffen te goedkoop, is het oneconomisch om eindproducten op grote schaal te recyclen en worden mensen steeds meer vervangen door machines. Om die ontwikkeling een halt toe te roepen pleit Eckart Wintzen, president-directeur van BSO en lid van verschillende organisaties op het gebied van milieu, technologie en economie, ervoor de B7W te vervangen door een belasting op onttrokken waarde: de BOW
Het principe van onze economie is vrij eenvoudig. je koopt iets, voegt er waarde aan toe en verkoopt het
eindproduct weer voor meer geld. Op zich is daar niets op tegen, maar we passen de regels niet consequent toe.
We rekenen niet af met onze planeet. Niet als we datgene wat we
nodig hebben, aan de Aarde onttrekken, en niet als we het
afval weer terugstoppen. Om bij uw handel te blijven: er gaat
lood in benzine, en die komt als damp sterk verdund in de
atmosfeer terecht. Op den duur verminder je daar de kwaliteit
van de planeet mee. Daar betaalt u de kosten niet van, en dat
maakt van u dus eigenlijk handelaars in contrabande - en als
autorijdende klant ben ik dan dus de heler
We heffen nu belasting op toegevoegde waarde, en dat
toevoegen gebeurt door mensen. Bijna alle belasting is op
één of andere manier personeels-gerelateerd.
Omdat het systeem materieel nauwelijks belast, komen er
steeds meer machines. En aan het einde van de rit zitten we
met twee problemen: een enorm aantal werklozen en een
milieuprobleem.
Maak grondstoffen duur en mensen goedkoper, door belasting te
heffen op de waarde die je aan (Ie planeet onttrekt als je
grondstoffen delft of afval dumpt. Dat betekent dus dat ieder
bedrijf een ecologische jaarrekening moet maken, waar de
kosten voor het volledig herstel van de door hun aangerichte
milieuschade in zijn opgenomen
We leven nu in een verspillende samenleving. We repareren
niet, maar vervangen. Daar komt bij dat we door onze cultuur
zijn geprogrammeerd om ons geluk vooral af te meten aan onze
materiële bezittingen.
Al dat materiële bezit, en het daaraan
gerelateerde Bruto Nationaal Product, is buitengewoon
vluchtig. Na een jaar of zeven is van het grootste deel
alleen nog maar een berg afval over. En worden we er echt
gelukkiger van, zijn we er echt tevredener door?
Er is uitgerekend dat het betalen van de ecologische kosten van onze economie
wereldwijd 500 miljard gulden per jaar moet kosten. Dat is
heel veel ... ongeveer een kwart van de militaire uitgaven op
onze planeet...
See this Amp at http://amplify.com/u/cqpe
donderdag, oktober 14, 2010
We make a mistake when we think of cancer as a noun. It is not something you have, it is something you do.
We make a mistake when we think of cancer as a noun. It is not something you have, it is something you do. Your body is probably cancering all the time. What keeps it under control is a conversation that is happening between your cells, and the language of that conversation is proteins.
Instead of saying, 'I have cancer", we should say, "I am cancering.' The truth of the matter is we're probably cancering all the time, and our body is checking it in various ways, so we're not cancering out of control.
W. Daniel Hillis, CANCERING, Listening In On The Body's Proteomic Conversation
Read more at www.edge.org
See this Amp at http://amplify.com/u/comd
Instead of saying, 'I have cancer", we should say, "I am cancering.' The truth of the matter is we're probably cancering all the time, and our body is checking it in various ways, so we're not cancering out of control.
W. Daniel Hillis, CANCERING, Listening In On The Body's Proteomic Conversation
Read more at www.edge.org
See this Amp at http://amplify.com/u/comd
Labels:
conditie,
Gerda,
kanker,
organisatie,
trend
woensdag, oktober 13, 2010
Asociaal gedrag bestraffen versterkt groepcoherentie
Soms valt het muntje bij mij heel langzaam. En weet ik goed nieuws te laat op waarde te schatten. Dan heb ik het al weer achteloos het ene oor in en het andere uit laten gaan. Zo weet ik nog wel dat onderzoek heeft aangetoond dat het asociaal gedrag bestraffen juist verbindend werkt voor de maatschappij. Ik vermoedde het tegenovergestelde. Maar waar ik dat heb gelezen ben ik helaas kwijt. Nu moet het onterecht doorgaan voor mijn particuliere opvatting. " Ja, dat denk jij maar." Helaas verzin ik weinig zelf.
Nu lees ik weer voor de zoveelste keer over de verrijkende ervaring uit 1933 toen Duitsland in een financiële crisis verkeerde. Over de oplossing die toen is uitgevonden door Silvio Gesell. En pas nu zie ik dat het perfect voldoet aan het wetenschappelijke inzicht waarnaar ik hierboven verwijs.
Dit is het citaat:
Instead of paying people a reward (= interest) in order to bring surplus money back into circulation he suggested that they would have to pay a small penalty if they didn't. He proposed to use money as a public service instead as a private good.
Deze oplossing is indertijd met groot succes toegepast in Wörgl in Oostenrijk en juist daarom verboden door de Oostenrijkse machthebbers. Nu is er dus ook wetenschappelijk bewijs voor de sociale waarde van dit gedragspatroon, maar de bron ben ik dus even kwijt. Iemand een idee?
Nu lees ik weer voor de zoveelste keer over de verrijkende ervaring uit 1933 toen Duitsland in een financiële crisis verkeerde. Over de oplossing die toen is uitgevonden door Silvio Gesell. En pas nu zie ik dat het perfect voldoet aan het wetenschappelijke inzicht waarnaar ik hierboven verwijs.
Dit is het citaat:
Instead of paying people a reward (= interest) in order to bring surplus money back into circulation he suggested that they would have to pay a small penalty if they didn't. He proposed to use money as a public service instead as a private good.
Deze oplossing is indertijd met groot succes toegepast in Wörgl in Oostenrijk en juist daarom verboden door de Oostenrijkse machthebbers. Nu is er dus ook wetenschappelijk bewijs voor de sociale waarde van dit gedragspatroon, maar de bron ben ik dus even kwijt. Iemand een idee?
vrijdag, oktober 08, 2010
Gerda's eerste spreekbeurt
Nirvana Talks - Gerda Buddingh - Kanker als wake-up call
Dit filmpje moet eigenlijk bij Gerda op haar blog, maar nu alvast hier...
Wat wil je nou?
Een beetje klein zo, maar hij kan op 'full screen' via button rechts onder...
Hier kun je het boek Zo Vrij Als Ik Wil? (14,90 euro) te bemachtigen.
dinsdag, oktober 05, 2010
The end is nigh: Graphic facilitation emerges as mainstream

Our years of pioneering are coming to an end. We are finally getting recognition from the business mainstream. The september issue of the Harvard Business Review has an article on our line of work. But it also points to the excellent work of Eppler which totally automates our task and makes us obsolete. Time is coming to move on and progress...
maandag, oktober 04, 2010
Schoon verkeer
Dit is volgens mij de goede oplossing voor stadstransport. En Google gaat er geld in steken. Zegt ook genoeg dunkt me.
Waarom volg je mij?
Ik openbaar mijn invallen voorlopig maar meteen. Anders verdwijnen ze in een notitie en vervolgens in een -al dan niet virtuele - la voor ooit (als het te laat is). Relevantie, reputatie zijn de aanstormende buzzwords op internet. En terecht. Nu ik volledig ingeweven ben in honderden 'contacts' moet ik wel gaan sorteren. Aan van alles is overvloed op internet, maar mijn tijd en aandacht zijn nog even beperkt als altijd.
De klok tikt door. ("Terwijl de kater sliep en de pendule liep.")
Nu ik weer eens een volgende interessante persoon op Twitter wil gaan volgen, krijg ik er behoefte aan om ergens te noteren WAAROM deze mens interessant genoeg is om wat van mijn zijdelingse aandacht te verdienen. Dat zou ik eigenlijk in Twitter (of een cliënt) moeten kunnen noteren. Een soort TAGGEN zeg maar. Zou gillende interessant zijn voor Twitter natuurlijk, want dan krijgt iedereen op z'n profielpagina zo'n TAG cloud, terwijl zij met de metadata eh.... dingen kunnen gaan doen.
Het is voor iedereen relevant om te weten waarop zijn reputatie is gebaseerd. En dat beïnvloed weer het gedrag. Zo ontstaat er vanzelf een feedback loop waardoor het web zich verder ontwart. De hyperlinks krijgen zelf een waarde. Dat is een ander ouder idee, dat moet ik ook nog eens begrijpelijk noteren.
De klok tikt door. ("Terwijl de kater sliep en de pendule liep.")
Nu ik weer eens een volgende interessante persoon op Twitter wil gaan volgen, krijg ik er behoefte aan om ergens te noteren WAAROM deze mens interessant genoeg is om wat van mijn zijdelingse aandacht te verdienen. Dat zou ik eigenlijk in Twitter (of een cliënt) moeten kunnen noteren. Een soort TAGGEN zeg maar. Zou gillende interessant zijn voor Twitter natuurlijk, want dan krijgt iedereen op z'n profielpagina zo'n TAG cloud, terwijl zij met de metadata eh.... dingen kunnen gaan doen.
Het is voor iedereen relevant om te weten waarop zijn reputatie is gebaseerd. En dat beïnvloed weer het gedrag. Zo ontstaat er vanzelf een feedback loop waardoor het web zich verder ontwart. De hyperlinks krijgen zelf een waarde. Dat is een ander ouder idee, dat moet ik ook nog eens begrijpelijk noteren.
Labels:
Harry,
idee,
organisatie,
trend
donderdag, september 30, 2010
converging trends?
Er komen in mijn hoofd een paar trends bij elkaar. Dus even noteren en graag jouw opmerkingen daarover:
1.
De digitale globalisering van werk. Voor veel dienstverleners en breinwerkers is het dankzij de digitale techniek bijna irrelevant waar je werkt. Dat ik dit stukje schrijf vanuit Antwerpen doet er niks toe, want het is nu alweer wereldwijd beschikbaar.
2.
De toegang tot wereldwijde netwerken creëert tegelijkertijd juist behoefte om lotgenoten of geestverwanten daadwerkelijk te ontmoeten. Barcamps, meet-ups en andere simpele zelforganiserende contactmogelijkheden in 'het echt'. Eén stap verder is het nu alleen nog maar recreatieve coachsurfing.
3.
Er gaan (m.i.) terecht stemmen op om het oude gilde systeem weer tot leven te wekken. Ik speel ook met dat idee. Dat borgt kennis en ervaring over generaties heen en wortelt de nieuwe ontwikkelingen in een gevestigde menselijke structuur. Jonge mannen die de wereld nog willen veroveren reisden vroeger als 'Wandergesel' over de wereld om zich voor nog meer ervaring en lering aan te bieden bij een gevestigd meester. Die behoefte is er nog steeds. Wereldwijd ervaring op doen, komt weer terug als serieus punt op een CV.
En dat dan allemaal bij elkaar enzo... Dat zie ik ook zelfstandige dertigers studio hoppen. Een half jaartje dublin en dan via chicago, tokio over moskou naar huis om dat echt een eigen tent neer te zetten.
1.
De digitale globalisering van werk. Voor veel dienstverleners en breinwerkers is het dankzij de digitale techniek bijna irrelevant waar je werkt. Dat ik dit stukje schrijf vanuit Antwerpen doet er niks toe, want het is nu alweer wereldwijd beschikbaar.
2.
De toegang tot wereldwijde netwerken creëert tegelijkertijd juist behoefte om lotgenoten of geestverwanten daadwerkelijk te ontmoeten. Barcamps, meet-ups en andere simpele zelforganiserende contactmogelijkheden in 'het echt'. Eén stap verder is het nu alleen nog maar recreatieve coachsurfing.
3.
Er gaan (m.i.) terecht stemmen op om het oude gilde systeem weer tot leven te wekken. Ik speel ook met dat idee. Dat borgt kennis en ervaring over generaties heen en wortelt de nieuwe ontwikkelingen in een gevestigde menselijke structuur. Jonge mannen die de wereld nog willen veroveren reisden vroeger als 'Wandergesel' over de wereld om zich voor nog meer ervaring en lering aan te bieden bij een gevestigd meester. Die behoefte is er nog steeds. Wereldwijd ervaring op doen, komt weer terug als serieus punt op een CV.
En dat dan allemaal bij elkaar enzo... Dat zie ik ook zelfstandige dertigers studio hoppen. Een half jaartje dublin en dan via chicago, tokio over moskou naar huis om dat echt een eigen tent neer te zetten.
zaterdag, september 25, 2010
Het kan ook een miljard goedkoper...

(bron)
Er is weer een ferm besluit genomen dat in wezen een dubieus en gevaarlijk compromis is, met als voornaamste functie het redden van gezichten en reputaties. Dit gaat ten koste van de lange termijn ontwikkeling van het land, de regio of de stad. (Afhankelijk van ieders kader). Het gezamenlijke belang zou toch zwaarder moeten wegen dan het verlies van een BAM of eender welke bestuurlijke of politieke positie.
De feiten en harde getallen bewijzen dat het gewoon beter en goedkoper kan.
Labels:
Antwerpen,
België,
organisatie antwerpen
Abonneren op:
Posts (Atom)