Ik kreeg een mail van Janet van Bavel waaruit bleek dat zelfs zij mijn blog leest. Janet heeft niet zoveel met internet, dus dat zegt wel wat. "Vreemd hoe je via de weblog ineens zo dichtbij kunt voelen." mailt ze mij. Dat is inderdaad vreemd. Mooi vind ik het ook. Zolang ik me maar laat kennen en zien via dit medium, weet iedereen die dat wil, hoe het mij vergaat in mijn Belgische avontuur. Ik zit nu op mijn eigen werkplek op nummer 27. Papierwerk. Vanmiddag huishouden op nummer 29...
Gerda was vannacht en vanmorgen misselijk. Ze denkt zelf dat haar lichaam zo de groeiende weerzin toont die de herhalende vergiftiging in haar lichaam teweegbrengt. Het gaat recht tegen je gevoel en je gezonde reflexen in om je zo sytematisch te laten vergiftigen, in de hoop dat precies de kankercellen dat niet overleven. Ze is nu naar de Shiatsu. Ik hoop dat ze daar wat prettiger vandaan komt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten