donderdag, november 28, 2013

Hebben jullie dat nu ook?

Mijn teleurstelling als 60-jarige ex-idealist wordt wat geheeld door de hoopvolle waarheden die worden verspreid door De Correspondent als instituut (pas op!) en De Correspondenten als frisse jonge honden. Prachtige morele vertellingen zoals deze vandaag weer.
Zo 'resoneer' ik nu ook weer bij een artikel over die Schat van de Rabobank, met een opmerking als deze: "Het idee dat het klantenbestand tegelijkertijd eigenaar is van de bank maakt dat bancaire dienstbaarheid in de genen van de coöperatie zit. Hoe de coöperatieve vorm echter in de eenentwintigste eeuw, met veel minder gemeenschapszin, moet werken, is nog een open vraag." 

Dat lijkt qua achterliggende systeemproblematiek natuurlijk heel erg op dat wat andere Correspondenten zoals Rutger en David aandragen. En dus ligt het voor de hand om ideeën, benaderingen en oplossingen die zij bespreken ook hierop te projecteren.


Ik dacht meteen heel blij: "Bestuur de coöperatie ook middels loting en geeft iedereen een basisinkomen."
En daarna wat zorgelijker: "Al deze groeiende inzichten leiden uiteindelijk onvermijdelijk tot een bepaalde consensus. Bij de lezers en de schrijvers. Ik voorzie dus een verzadigingspunt waarop de behoefte dwingend wordt om iets te doen met de ontwikkelde opvattingen. Er komt een moment dat we helemaal overtuigd zijn (cq elkaar overtuigd hebben) van ons gelijk en van de noodzaak onszelf en dus de wereld om ons heen bij te sturen/ te redden. En voor mijn gevoel komt dat moment zo snel dat we het daar ook over moeten hebben en ons dienen voor te bereiden."

De Correspondenten, de scheppers en brengers van deze boodschappen zijn daarom nog niet verantwoordelijk voor de inhoud. Wij allen - schrijvers en lezers -als bewuste burgers weer wel. Het zijn onze eigen problemen waarover we lezen, toch? Hoe bereiden we ons nu voor op wat er zo te zien spoedig komen gaat? De Arabische lente bewijst dat faceboeken alleen niet voldoet... Wat werkt wel?

Geen opmerkingen: