zondag, december 03, 2006

Wankel evenwicht

Geluk = evenwicht. Dat is één van de basale definities die ik voor mijzelf heb verwoord. Dat evenwicht is momenteel wankel. Hoewel ik steeds meer laat vallen, probeer ik misschien toch nog teveel ballen in de lucht te houden. Sommige heb ik zelf gekozen. Andere blijken onverwacht mee te komen in het spel.

Naast de zorg voor Gerda valt mij zo ook de zorg voor haar gezin en haar kinderen toe, als zij uitgeschakeld is. En dan ben ik ook verantwoordelijk voor drie panden die zo onder mijn hoede vallen. Ik moet van alles regelen voor mijn huis in Utrecht, mijn nieuwe optrekje hier in Rumst en dan ook het huis van Ger ernaast bruikbaar houden. Inclusief alle administratieve, financiële en notariële bewegingen die mijn bezitsvorming met zich meebrengt. Dat is al genoeg zorg voor één mens.

Ondertussen wil ik met overgave de enkele opdracht afronden die ik er nog dacht bij te kunnen hebben. Dat valt dan tegen. Ik kan van mijn werk gewoon geen half werk maken. Ik ervaar juist nu in deze magere momenten dat mijn werk zijn kwaliteit dankt aan de onvoorwaardelijke aandacht die ik er normaal gesproken aan geef. Ik hou zo van die flow.

Tenslotte moet ik voor mijn geestelijke gezondheid ook nog wat beschouwingen kunnen produceren over wat ik links en rechts waarneem. Zoals de vorige 'post'. Dat moet ik gewoon 'even' noteren om het te kunnen opnemen. 'Tijd voor je Zelf' heet dat. Maar soms voelt het alsof ik sta te hozen in een te lekke boot.


Alles kost tijd. Vooral uitrusten vreet kostbare tijd. Het is even hard werken om boven de materie uit te blijven stijgen.

Geen opmerkingen: