Gisteren was het de laatste chemodag van Gerda in Leuven. Weer zo'n eindeloze trage saaie en vervelende toestand, ondanks onze focus op de rust en stilte. Het afscheid was al even feestelijk zoals de foto's tonen.
Het is nu vrijdag en Gerda ligt op bed. Zolang ze niets doet, lijkt de misselijkheid mee te vallen. Godzijdank is dit achter de rug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten